Fyrstu dagarnir í Indlandi

Svona er nu thad - vid erum buin ad vera netlaus a hotelinu okkar og erum
ekki ein um thad.  Thad virdist sem stundum se net og stundum ekki ...
thad kippir ser enginn innfaeddur upp vid thad!  Vid Arna erum nuna herna
saman a netkaffinu sem samanstendur af alveg heilum threm tolvum med
internettengingu!!!  og aetlum ad baeta vid upplysingum nokkurra daga her
ad nedan - thar eru islenskir stafir en thar ed thetta er skrifad a
einhvers tungumals lyklabordi... (kann ekki ad breyta en thad er orugglega
haegt????)  Njotid vel.  Eg baeti vid myndum aftur vid fyrsta taekifaeri,
hvort sem thad verdur ekki fyrr en vid komum heim - helst fyrr, sjaum til
hvernig gengur.

Kaer kvedja fra okkur thremenningum a Indlandi (oll i officiel business!
Loftur deputy national president eda eins og thad heitir sums stadar
incoming national president eda president elect, Arna nuna kjorin IVP
International Vice President 2009!!! og eg national president,)

Jæja, nú er kominn mánudagur og við búin að gera ýmislegt.  Arna var á
námskeiði fyrir þá sem eru í framboði sem Vice President  eða alþjóðlegur
varaforseti og kláraðist það á mánudag seinnipart.  Við Loftur höfðum smá
tíma fyrir okkur og fórum í búðir til að kaupa ísskápssegla sem við gerum
einhverra hluta vegna yfirleitt   ég er s.s. hætt að kaupa staup þar eð
þau komast hreinlega ekki lengur í skápinn heima hjá okkur Jóa enda eru
þau örugglega að nálgast 100!

Eftir þessi litlu innkaup okkar fórum við í bíltúr með leigubílstjóranum
sem við vorum með þann daginn og fór hann með okkur að Lotus hofinu   en
það er því miður lokað á mánudögum og kannski förum við því einhvern annan
daginn þangað   við eigum víst öll frí eftir hádegi á fimmtudag...  síðan
fórum við að forseta höllinni og India Gate sem er aðeins stærra en Champs
Elysses í París það er það amk ef minnið mitt er rétt ?  þaðan fórum við
svo að indversku hofi þar sem maður verður að fara inn á sokkunum og skila
allar veraldlegar eigur eftir   við tókum þá diplómatísku ákvörðun að við
vildum ekki skilja síma, vegabréf og peninga eftir, hvorki í leigubílnum
né hjá hofinu!  Þar eð við höfðum ekki rosalega mikinn tíma, var þetta
alveg rétt ákvörðun.

Eftir þetta fórum við bara á hótelið og náðum klukkutíma lúr   sem veitti
ekki af þar eð við vorum ekki búin að jafna okkur á tímamismun og á
ferðalaginu okkar frá Íslandi til Indlands en við fórum s.s. um hádegi á
föstudag og komum hingað um 05:30 á sunnudagsmorgun.  Við ætluðum svo að
hitta Örnu á Diner   sem var þá orðinn fastastaðurinn okkar Lofts   Arna
átti að vera búin um kl. 17 þannig að við ætluðum að hittast og borða
saman. Ekkert bólaði á Örnu og þegar kl var orðin 17:30 fórum við að ath
málið, senda sms, reyna að hringja, o.s.frv. en fengum engin svör.  Þegar
við vorum orðin töluvert áhyggjufull ( maður veit jú aldrei hvað getur
gerst í landi eins og þessu....) þá fengum við sms   námskeiðið tafðist um
litla rúma tvo tíma!  En við náðum saman á endanum og fórum saman á Ashoka
hótelið sem er Head Quarters hótelið.  Þar fór Arna á fund til að klára
námskeiðið og við Loftur fórum á barinn og hittum þar vini okkar frá USA
sem var mjög gaman.  Þegar leið á fyrsta bjórinn hjá Lofti og fyrsta ginið
hjá mér komu fleiri félagar inn, deputyinn frá Luxemborg sem er pólskur og
fleir sem við höfðum ekki hitt frá Evrópuþingi í Turku í sumar.

Ég fer ekki ofan af því að allt þetta mál með networking og fólk er það
besta sem JCI býður uppá.   Að hitta fólk frá svona mörgum löndum og
kynnast þeim svona vel eins og maður gerir sem landsforseti er algjörlega
æðislegt.  Fyrst er árið sem viðtakandi landsforseti og JCI Academy í
Japan þar sem manni líður eins og drottningum og konungum vegna
móttökunnar við komuna og á meðan á námskeiðinu stendur.  Síðan að hitta
fólkið á evrópuþingum og heimsþingum eða á hinum svæðaþingunum ef maður
fer á þau líka   sem ég hafði því miður ekki tök á að gera.  Þar eð ég fór
ekki á heimsþingið í fyrra vegna andláts móður minnar er ég að hitta í
fyrsta skipti frá Akademíunni í fyrra fullt af fólki sem var með mér þar
og urðu góðir vinir.  Við höfum verið í netsambandi   en face to face
samband er alltaf betra og að viðhalda vinskapnum sem maður nær við fólk
frá öllum hornum heimsins, frá Danmörku og hinna norðurlandanna og
baltnesku landanna sem við vinnum svo náið með til Líbanon, Japan,
Cameroon, Fílabeinsströndinn og svo mætti telja áfram og áfram.

Auðvitað er mikið unnið líka   en þangað til þingið byrjaði höfðum við
Loftur smá tíma.  Við vorum samt farin uppá hótelið okkar   eða öllu
heldur gistiheimilið okkar vel fyrir miðnætti, ekki þar með sagt að við
fórum að sofa þá!  Nei, þegar maður kemur þangað á kvöldin þá eru
tölvupóstarnir skoðaðir og svarað, bloggið skrifað og allt annað það sem
þarf að gera fyrir þingið líka.

En þá var s.s. kominn þriðjudagur og við Loftur á Evrópuforsetafundinum og
Arna með okkur sem EDC (European Developement Counsil) ritari/gjaldkeri.
Þar var farið yfir stöðu landa í Evrópu en á sama tíma voru sams konar
fundir fyrir Asíu, Afríku og Ameríku eða svæði A,B,C og svo við á svæði D.

Þarna var farið yfir allt það sem kemur  bara svæðunum okkar við,
félagfjölda, EDC, JCI í Evrópu og slíka hluti.  Burkina Faso var með boð í
hádeginu sem var mjög fínt en þeir voru að þakka fyrir  að hafa fengið að
hafa svæðaþingið í Afríku í ár.  En um leið og því var lokið fór ég í
undirbúning fyrir opnunarathöfnina en við landsforsetar þurftum að vera
komin á HQ hótelið fyrir kl. 15:30 uppstríluð og uppáklædd.  Það tók ekki
nema 1,5 klst að keyra að Expo centerinu þar sem opnunarhátíðin átti að
fara fram!  Allt gekk nú vel og allir landsforsetar fóru uppá svið sem og
VPŽs, EVPŽs heimsforseti.  Tröppurnar upp á sviðið voru dálítið hættulegar
og margar kvennanna öruggar um að einhverjar myndur hreinlega detta en það
gerðist s.s. ekki, engin datt! Svo á eftir var partý   mjög flott hjá
Indverjunum, ég sat í matarboði heimsforseta en Loftur og Arna gátu notið
partýsins vel.  Við hittumst auðvitað í partýinu eftir á   en ég held að
eins og fleiri evrópubúar amk þeir sem eru ljósir á hörund og / eða
ljóshærðir, við hefðum öll getað orðið rík!  Þ.e. ef við hefðum nú rukkað
fyrir hverja myndatöku eins og 1.000 rúpíur eða svo (ca 2.500 ISK) ... J
Ég heyrði frá sumum að þeim fyndist þeir hafa næstum því haft það á
tilfinningunni að þau væru lögð í  einelti    þ.e. myndatöku-einelti... J

Svo þurftum við að fara í rútur líka til baka   auðvitað   en það var ekki
gaman að vera aftur í 1,5 klt   þ.e. þau okkar sem vorum í rútu þar sem
rútubílstjórinn rataði!  Einn rataði s.s. ekki og Arna var hvorki meira né
minna í þrjár klst þar að bílstjórinn þeirra rataði hreinlega ekki.  Hann
þurfti tvisvar að -Eins og ég sagði í fyrsta blogginu mínu er maður oft í
þeirri aðstöðu að vera í ökuskóla...  Hún var heppin að hafa ekki hitt
neinn úr dómarapanelnum fyrir embættið sem hún er í framboði fyrir þar eð
hún er með mjög stranga  curfue  og hægt að dæma hana úr leik sjáist hún á
ferð eftir miðnætti!  Hennar heppni var að það voru fleiri í rútunni í
sömu stöðu og margir landsforsetar sem hefðu getað vitnað til þess að hún
var í rútu sem átti að vera komin tímanlega til baka.